(Εφημερίδα Αλήθεια – 16/11/2020 – Κωστής Διογένους)
Ο Πρόεδρος της Ένωσης Κυπρίων, Οζ Καραχάν, μίλησε αυτήν την εβδομάδα στον Κωστή Διογένους της εφημερίδας Αλήθεια για τις πρόσφατες εξελίξεις στην Κύπρο. Έκανε δηλώσεις σχετικά με τον αριθμό των παράνομων Τούρκων εποίκων στις κατεχόμενες περιοχές, τις τελευταίες παράνομες εκλογές ηγεσίας των Τουρκόφωνων Κυπρίων και τη μόνη ρεαλιστική επιλογή για την επίλυση του Κυπριακού.
– Γνωρίζει κανείς πόσοι είναι οι Τούρκοι έποικοι στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου;
– Καταρχήν να πούμε ότι ο εποικισμός των κατεχομένων εδαφών από την Τουρκία είναι ένα έγκλημα πολέμου σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης και το διεθνές δίκαιο. Γι’ αυτό και η Τουρκία δεν θέλει κανένας να γνωρίζει τον πραγματικό αριθμό των εποίκων. Το τουρκικό δικτατορικό καθεστώς επιτρέπει στους Τουρκόφωνους Κύπριους να μιλούν ή να γράφουν για κάθε είδος διαφωνίας στις κατεχόμενες περιοχές, κάτι που συνήθως δεν επιτρέπεται στην Τουρκία, εκτός από το θέμα των εποίκων. Ο δρ Φαζίλ Κιουτσούκ ήταν το πρώτο πρόσωπο που αντιτάχθηκε στην παράνομη πολιτική εποικισμού της Τουρκίας από την στιγμή που η Τουρκία έστειλε τους Ανατολίτες στο νησί. Ο Κιουτσούκ πλήρωσε για τη στάση του με την πολιτική του καριέρα. Ο Ραΐφ Ντενκτάς, πτυχιούχος αριστερός πολιτικός της Οξφόρδης και γιος του Ραούφ Ντενκτάς αντιτάχθηκε στις πολιτικές της Τουρκίας στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Σκοτώθηκε όμως σε ένα ατύχημα που στα κατεχόμενα λένε ότι οργανώθηκε από την Τουρκία και τον τουρκικό στρατό.
– Πώς μπορούμε να βγάλουμε κάποια ασφαλή συμπεράσματα για τον πραγματικό αριθμό των εποίκων;
– Σύμφωνα με τους επίσημους αριθμούς που δόθηκαν στις αρχές του 2019, ο συνολικός αριθμός των «πολιτών» της «ΤΔΒΚ» είναι 351 χιλιάδες. Και πάλι σύμφωνα με τους επίσημους αριθμούς, 120 χιλιάδες από αυτούς είναι Τουρκόφωνοι Κύπριοι. Αυτό σημαίνει ότι μόνο περίπου το 35% των ανθρώπων που έχουν δικαίωμα ψήφου είναι Κύπριοι. Και ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν χιλιάδες Κύπριοι πολίτες της «ΤΔΒΚ» που ζουν στο εξωτερικό. Τώρα ο πληθυσμός είναι το δύσκολο κομμάτι, καθώς η Τουρκία δεν ήθελε να μοιραστεί αυτούς τους αριθμούς για να μην αποκαλύψει το έγκλημα πολέμου. Όμως, βλέποντας τα δεδομένα όπως το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα που χρησιμοποιούν τα νοικοκυριά, τα εγγεγραμμένα οχήματα, την ενεργή χρήση GSM και άλλες καταναλώσεις, οι ακαδημαϊκοί δίνουν τον αριθμό του ενάμιση εκατομμυρίου. Επίσης, το 2019, ο Σερντάρ Ντενκτάς δήλωσε ότι πιστεύει πως ο πληθυσμός των κατεχόμενων περιοχών είναι περίπου 800 χιλιάδες. Και ο πρώην Πρόεδρος του Τουρκοκυπριακού Εμπορικού Επιμελητηρίου και σημερινό μέλος του κοινοβουλίου του ψευδοκράτους από το CTP, Φίκρι Τορός, είπε ότι σύμφωνα με τα στοιχεία γνωρίζει ότι ο πληθυσμός είναι τουλάχιστον 1 εκατομμύριο και 150 χιλιάδες. Και βέβαια, μετά από τις δύο αυτές δηλώσεις, και οι δύο σιώπησαν από την Τουρκία και δεν έκαναν ποτέ καμία άλλη δήλωση σχετικά με αυτό το ζήτημα.
– Τι κάνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι στην κατεχόμενη Κύπρο; Πού διαμένουν;
– Πριν αρχίσει να τους δίνεται «ιθαγένεια» του ψευδοκράτους, το καθεστώς τους ήταν «επισκέπτης εργαζόμενος». Μέχρι πριν από μια δεκαετία, έκαναν ως επί το πλείστον τις δουλειές που οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι δεν θα έκαναν: εργασία σε αγροκτήματα ή επιχειρήσεις ως υπάλληλοι Τουρκόφωνων Κυπρίων, οι βασικές θέσεις εργασίας. Και φυσικά, οι περισσότεροι από αυτούς εργάζονταν στον τουριστικό κλάδο. Δηλαδή δουλειές που δεν πληρώνουν καλά και κανείς δεν ήθελε να κάνει. Αλλά αυτή η κατάσταση άλλαξε δραματικά μετά τη διαμαρτυρία των Τουρκόφωνων Κυπρίων το 2011 κατά της Τουρκίας. Μέχρι τότε, αυτή ήταν η μεγαλύτερη εκδήλωση που διοργανώθηκε εναντίον της Άγκυρας. Και από τότε, ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν αύξησε το επίπεδο καταπίεσης εναντίον των Κυπρίων. Τώρα, οι αμόρφωτοι παράνομοι έποικοι επιλέγονται σε κυβερνητικές θέσεις εργασίας αντί για Τουρκόφωνους Κυπρίους. Επίσης, οι επιχειρηματίες που βρίσκονται στον κύκλο του Ερντογάν άρχισαν να επενδύουν στα κατεχόμενα εδάφη σε κάθε τομέα. Και φυσικά, αυτοί οι άνθρωποι προσλαμβάνουν παράνομους εποίκους αντί για Τουρκόφωνους Κυπρίους. Όσον αφορά την διαμονή τους, κυρίως κατέχουν ακόμη τις περιουσίες των Ελληνόφωνων Κυπρίων.
– Ποια είναι η σύνθεση των εποίκων, από πού τους έφεραν και ποιος είναι ο ρόλος τους στα κατεχόμενα;
– Στην αρχή, όπως και οι Τούρκοι στην Ευρώπη, αυτοί που ήρθαν στην Κύπρο ήταν ο ανειδίκευτος πληθυσμός της Τουρκίας. Αυτή ήταν η στρατηγική της Τουρκίας για να απαλλαγεί από τον άχρηστο πληθυσμό της. Στην αρχή, ήρθαν πολλοί από την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και των Αδάνων. Στη συνέχεια, η Τουρκία έστειλε επίσης μέρος των Κούρδων. Όμως σήμερα, δεν μπορούμε να ορίσουμε τη σύνθεσή τους, αφού είναι εκατοντάδες χιλιάδες. Ο ρόλος τους είναι απλός. Οι παράνομοι έποικοι είναι το εργαλείο της διαδικασίας εποικισμού και καταπίεσης της Τουρκίας εναντίον των Τουρκόφωνων Κυπρίων. Είναι το πιο σημαντικό όπλο που έχει η Τουρκία, ώστε να ολοκληρώσει τη δεύτερη εισβολή στα κατεχόμενα εδάφη πριν από την τρίτη και τελευταία εισβολή για να κάνει την Κύπρο τουρκική.
– Τελικά πόσος είναι ο αριθμός των Τουρκοκυπρίων που έχουν απομείνει στα κατεχόμενα;
– Ο πιο αισιόδοξος αριθμός είναι 120 χιλιάδες, τον οποίο κανείς πέρα από τους αξιωματούχους του ψευδοκράτους «ΤΔΒΚ» δεν πιστεύει. Η γενική πεποίθηση είναι ότι ο αριθμός κυμαίνεται μεταξύ 80 χιλιάδων και 100 χιλιάδων. Αλλά αυτός ο αριθμός μειώνεται κάθε μέρα. Ειδικά μετά τα αποτελέσματα των εκλογών, πολλοί νέοι άρχισαν να αναζητούν μια νέα ζωή στο Ηνωμένο Βασίλειο ή την Ευρώπη. Λόγω της πανδημίας, το κίνημα έγινε πιο αργό, αλλά περιμένουμε μεγάλα κύματα Κυπρίων να εγκαταλείψουν τα κατεχόμενα εδάφη.
– Κατά τις παράνομες, λεγόμενες προεδρικές εκλογές οι ψήφοι των εποίκων ήσαν καθοριστικοί. Πιστεύετε πως αυτό ήταν ένα μακροχρόνιο σχέδιο της Τουρκίας που φέτος ολοκληρώθηκε με την “εκλογή” του Τατάρ;
– Οι εκλογές αυτές ήταν η αρχή του τέλους για όλη την Κύπρο. Ο Ερσίν Τατάρ δεν επιλέχθηκε από τους Τουρκόφωνους Κυπρίους αλλά από τους παράνομους εποίκους και την Τουρκία. Όταν ο Μουσταφά Ακιντζί εξελέγη το 2015, ο αριθμός των πολιτών του ψευδοκράτους ήταν 220 χιλιάδες που αποτελούνταν από 120 χιλιάδες Τουρκόφωνους Κυπρίους και 100 χιλιάδες παράνομους εποίκους. Η εκλογή του Μουσταφά Ακιντζί ήταν τρομερή είδηση για την Τουρκία και τα τελευταία 5 χρόνια, η Τουρκία έκανε περισσότερους από 130 χιλιάδες παράνομους εποίκους πολίτες του ψευδοκράτους. Και πάνω απ ‘όλα βλέπουμε την παρέμβαση της Τουρκίας και του ίδιου του Ερντογάν στις εκλογές. Ο Ερσίν Τατάρ είναι το αποτέλεσμα όλων αυτών. Γι’ αυτό και πολλοί Τουρκόφωνοι Κύπριοι αντιδρούν που ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ενέκρινε την εκλογή του Τατάρ, όπως αυτή έγινε. Την θεωρούν προδοσία κατά της Κύπρου ως σύνολο, όπως και την ανοχή που δείχνει ολόκληρη η ελληνόφωνη κυπριακή ηγεσία στις παράνομες εκλογές που έγιναν στα κατεχόμενα. Το μακροπρόθεσμο σχέδιο της Τουρκίας είναι να κάνει την Κύπρο ένα τουρκικό νησί. Και τώρα έχουν όλη την κατάλληλη ατμόσφαιρα για να επιτύχουν αυτόν τον στόχο, καθώς εξαλείφουν τους Τουρκόφωνους Κυπρίους και οι Ελληνόφωνοι Κύπριοι δεν ενημερώνονται ή δεν ενδιαφέρονται πολύ για το τι συμβαίνει.
– Ποια είναι η σχέση των Τουρκοκυπρίων με τους Τούρκους εποίικους;
– Δεν υπάρχει σχέση μεταξύ παράνομων εποίκων και Τουρκόφωνων Κυπρίων. Και δεν υπήρξε ποτέ. Από τότε που οι πρώτοι έποικοι έφτασαν στις κατεχόμενες περιοχές, οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι και αυτοί ζουν ξεχωριστές ζωές. Οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι είναι οι άνθρωποι που έπρεπε να «τουρκοποιηθούν» ψευδώς για λόγους όπως η φορολογία στην Οθωμανική περίοδο. Όλοι γνωρίζουμε τη λέξη Λινοβάμβακοι. Επομένως, οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι δεν μοιράζονται κανένα κοινό κοινωνικό ή πολιτιστικό στοιχείο με τους Τούρκους. Λόγω του ιστορικού κρυπτο-χριστιανικού υποβάθρου τους, οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι είναι ακραίοι κοσμικοί, τις περισσότερες φορές αντίθετοι στη θρησκεία. Και φυσικά, αυτός ο χαρακτήρας των Κυπρίων είναι απαράδεκτος για την Τουρκία και τους εποίκους της. Οι Τούρκοι αποκαλούν τους Τουρκόφωνους Κυπρίους ονόματα όπως «σπόροι Ελλήνων», και οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι αποκαλούν τους Τούρκους ονόματα όπως «φύκια». Αυτές οι κοινότητες ζουν σε δύο ξεχωριστούς κόσμους και η αναταραχή μεταξύ τους είναι πάντα σαν μια βόμβα. Το παρακολουθήσαμε όταν οι παράνομοι έποικοι επιτέθηκαν στην εφημερίδα μας, την Αφρίκα, το 2018 αφού ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν τους διέταξε να το πράξουν μέσω ζωντανής τηλεοπτικής μετάδοσης.
– Ποια είναι η προσωπική σας άποψη για την λύση του Κυπριακού και πώς θα μπορούσε να γίνει η διαχείριση του θέματος των εποίκων;
– Πιστεύω στην ενιαία Κύπρο, την Κυπριακή Δημοκρατία με τη σημαία που χαρίστηκε σε όλους μας από τον Τουρκόφωνο Κύπριο Ισμέτ Γκιουνέι. Και φυσικά οι παράνομοι έποικοι πρέπει να επιστρέψουν εκεί από όπου προέρχονται, εκεί πού ανήκουν, ΟΧΙ εδώ. Όπως λέω πάντα, σε κάθε τύπο λύσης, κάθε παράνομος έποικος θα είναι ένα κελί που κοιμάται, κίνδυνος για την εδαφική και κοινωνική ακεραιότητα της Κύπρου και των Κυπρίων.
– Ο εποικισμός είναι έγκλημα πολέμου αναγνωρισμένο από το διεθνές δίκαιο. Δεν θα έπρεπε η Τουρκία και όσοι το ανέχονται στα κατεχόμενα να λογοδοτήσουν για αυτό το έγκλημα;
– Η παράνομη πολιτική διακανονισμού είναι ο πιο σημαντικός κίνδυνος για την ύπαρξη των Κυπρίων. Δεν θα χάσουμε την Κύπρο, γιατί δεν μπορούμε να βρούμε μια «λύση». Εάν χάσουμε την Κύπρο –που φαίνεται να είμαστε πολύ κοντά– θα οφείλεται στην παράνομη πολιτική εποικισμού της Τουρκίας. Χρόνος και το status-quo είναι αυτά που χρειάζονται οι κατακτητές για να εποικίσουν τα κατεχόμενα. Όπως ακριβώς κάνει το Ισραήλ στην Παλαιστίνη. Χωρίς πληθυσμιακή και δημογραφική μηχανική, καμία κατοχή δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτές οι δραστηριότητες ορίζονται ως έγκλημα πολέμου. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, η ελληνόφωνη κυπριακή κοινότητα έχει πολύ μικρό ενδιαφέρον και γνώση για όλα αυτά ενώ δηλώνει ότι σέβεται το αποτέλεσμα των παράνομων εκλογών. Την ώρα που οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι διαμαρτύρονται λέγοντας ότι ο Τατάρ έχει εκλεγεί από παράνομους εποίκους και την Τουρκία. Ας επιστρέψουμε ξανά στην ερώτησή σας. Ποιος πρέπει να θεωρηθεί υπεύθυνος για όλα αυτά;
– Κάποιοι υποβάλλουν πως μετά από τόσα χρόνια δημιουργούνται ανθρωπιστικά προβλήματα για επαναπατρισμό των εποίκων στην Τουρκία. Ποια είναι η δική σας άποψη;
– Αυτά τα λεγόμενα «ανθρωπιστικά» επιχειρήματα είναι η απάνθρωπη τουρκική προπαγάνδα, επειδή οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τέτοια επιχειρήματα κλείνουν τα μάτια τους στο γεγονός ότι μόλις πριν από μερικές δεκαετίες το 40% του ελληνόφωνου κυπριακού πληθυσμού και περισσότερο από το ήμισυ του τουρκόφωνου κυπριακού πληθυσμού έγιναν πρόσφυγες στην πατρίδα τους. Ο ανθρωπισμός δεν υποστηρίζει να ξεχάσουμε τις τραγωδίες και τα τραύματα που έχουν οι άνθρωποι. Δεν μιλάμε για γεγονότα που συνέβησαν αιώνες πριν. Οι άνθρωποι που ζούσαν εκεί είναι ζωντανοί, είναι οι γονείς και οι παππούδες μας. Έτσι, πάλι φτάνουμε στο σημείο ότι, η παράνομη πολιτική διακανονισμού είναι η πιο επικίνδυνη στρατηγική της Τουρκίας για να βάλει φρένο στα πάντα. Και κάθε μέρα που δεν αντιμετωπίζουμε σωστά αυτό το πρόβλημα, θα χάνουμε αυτόν τον πόλεμο με κάθε τρόπο. Επειδή μόνο αυτή η αποκαλούμενη ανθρωπιστική προπαγάνδα είναι κάτι που μπορεί να μας κάνει να χάσουμε την υποστήριξη που πρέπει να έχουμε για τον νόμιμο σκοπό μας, την Ανεξάρτητη Κύπρο!
– Εσείς ως Τουρκοκύπριος και πρόεδρος της Ένωσης Κυπρίων τάσσεστε υπέρ του ενιαίου κράτους. Υπάρχουν ακόμα Τουρκοκύπριοι που πιστεύουν στο ενιαίο κράτος; Σήμερα που η Τουρκία και ο Τατάρ αρνούνται ακόμα και την ομοσπονδία και μιλούν για δύο κράτη πως μπορεί κάποιος να μιλά για ενιαίο κράτος;
– Ως Ένωσις Κυπρίων, πιστεύουμε στην ενιαία Κύπρο και βλέπουμε τη νόμιμη επανσύνδεσή της ως ένα μεγάλο πρώτο βήμα προς μια ανεξάρτητη και δημοκρατική χώρα. Στην Κύπρο, τα λάθη ξεκίνησαν όταν οι Κύπριοι δεν προστάτεψαν το κράτος τους, την Κυπριακή Δημοκρατία. Μόνο μια χούφτα Κυπρίων, όπως οι Αϊχάν Χικμέτ, ο Αχμέτ Μουζαφέρ Γκιουρκάν, ο Ντερβίς Αλί Καβάζογλου, ο Ιχσάν Αλί ή ο Εμίν Ντιρβάνα, πολεμούσαν για την ύπαρξη της Δημοκρατίας, ενώ άλλοι πίστευαν σε καταστροφικές ιδεολογίες όπως η Ένωσις ή το Ταξίμ. Εάν θέλουμε να έχουμε ένα πλήρως ανεξάρτητο κράτος, εάν θέλουμε να έχουμε την Κύπρο για τους Κυπρίους, πρέπει να αγωνιστούμε για το σκοπό ενός ενιαίου κράτους αντί για αποσχιστικές και διαχωριστικές ιδέες. Και το σημείο εκκίνησης για αυτό είναι να υποστηρίξουμε το νόμιμο, το οποίο είναι το σύνταγμα του 1960 της συναινετικής Κύπρου. Πολλοί Κύπριοι θέλουν να χρησιμοποιούν τη λέξη «παράνομο» σε όλα, χωρίς να ορίζουν και να υπερασπίζονται το «νόμιμο» για 60 χρόνια. Και λόγω αυτού του παραλογισμού, η Τουρκία κερδίζει στη διεθνή σκηνή, επειδή οι Κύπριοι δεν έχουν μια σταθερή «εθνική υπόθεση». Πιστεύουμε ότι για την απονομιμοποίηση της δράσης της Τουρκίας, πρέπει να φροντίσουμε αυτό που ήδη έχουμε, την Κυπριακή Δημοκρατία. Το νόμιμο σύνταγμα της Κύπρου του 1960 είναι η «λύση» που όλοι συμφώνησαν αλλά κανείς δεν υπάκουσε ποτέ. Πρέπει να υπερασπιστούμε το νόμιμο και αν θέλουμε να το αλλάξουμε, πρέπει να το κάνουμε μέσα από τα νομικά όργανα της Δημοκρατίας, δημοκρατικά. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να έχουμε την Κύπρο χωρίς την Τουρκία. Σήμερα, όλος ο κόσμος, εκτός από την ελληνόφωνη κυπριακή πολιτική ελίτ, γνωρίζει ότι οι εκλογές στις κατεχόμενες περιοχές ή ο Έρσιν Τατάρ δεν αντιπροσωπεύουν τη βούληση των Τουρκόφωνων Κυπρίων. Για να φτάσουμε στην ενιαία Κύπρο, η ελληνόφωνη κυπριακή ελίτ πρέπει πρώτα να διαβάσει, να αφομοιώσει και να προωθήσει το σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και να το θέσει στο τραπέζι. Στη συνέχεια, πρέπει να δηλώσουν ότι δεν αναγνωρίζουν τις εκλογές στις κατεχόμενες περιοχές και ότι οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι πρέπει να επιλέξουν τους ηγέτες τους σε εκλογές που θα διεξαχθούν σε ελεύθερες περιοχές της Κύπρου χωρίς την παρουσία ή παρέμβαση της Τουρκίας και των παράνομων εποίκων της Ανατολίας. Οι ηγετικές θέσεις έχουν τη νομιμότητά τους μόνο λόγω του συντάγματος της Κύπρου και η ελληνόφωνη κυπριακή ηγεσία έχει το δικαίωμα και την εξουσία να τις απαιτήσει για την απελευθέρωση της Κύπρου.
