Aziz Şah – İSİAS Otel’de öldürülen çocuklarımızın, öğretmenlerinin, anne ve babalarının katili Türkiye Cumhuriyeti Devleti’dir.
Bunu bu şekilde ifade etmemin iki nedeni var:
Birincisi, TC Devleti “devlet olmak”tan ileri gelen görevlerini yerine getirip inşaatı/oteli denetlemedi.
İkinci nedeni ise, 1974’ten beridir TC Devleti’nin yürüttüğü Kıbrıs politikasıdır.
Çocuklarımızın Adıyaman’da ne işi vardı? Voleybol oynamaya neden Adıyaman’a gittiler?
Kıbrıs’ın kuzeyinde şampiyon oldukları için Türkiye’ye gittiler… Peki, ama neden?
Eğitimde, kültürde ve sporda Kıbrıs’ın kuzeyinin Türkiye ile bütünleşmesi/entegrasyonu 20 Temmuz 1974’te başlayan işgalin devamıdır.
Ülkesinin-vatanının-yurdunun Kıbrıs’ın bütünü olduğunu bilmeyen nesiller yetiştirmek için yürütülen bir politikadır bu.
Sporda Türkleştirme, asimilasyon ve ilhak politikasının kökeni 30 Ekim 1955’te Özel Harp Dairesi’nin sopası ile ilan edilen Kıbrıs Türk Spor Kongresi’ne kadar gider. O güne kadar aynı federasyon çatısı altında spor yapıyordu Rum, Türk ve Ermeni Kıbrıslılar.
Sporda ayrılıkçılık fikrini açıkça ilk dile getiren Dr. Küçük’tür. 22 Aralık 1950’de Halkın Sesi’nde “Rum hakemler taraflı davranıyor, o zaman biz de oynamayalım” diyerek sporda etnik-milliyetçiliği kışkırtır:
‘‘O halde şimdi düşünülecek bir mesele ortaya çıkıyor. Acaba Rumlarla oyuna devam edip her defasında uğrayacağımız haksızlığa sükutle mukabele mi etmek veyahut nefsimizin daha fazla incinmesine nihayet vermek için oyundan mı çekilmek! Bunun cevabını umum efkara bırakıyoruz’’…
Bu satırlar ibretliktir, çünkü bu satırların yazılmasından altı ay sonra Çetinkaya Kıbrıs şampiyonu oldu. Çetinkaya, Dr. Küçük’ü dinleyip ligden çekilse şampiyon olamayacaktı!
2023’te Adıyaman’a voleybol turnuvasına giden çocuklarımızın neden öldüğünü anlatmak için çok mu eskiye gittim?
Kıbrıs Futbol Federasyonu’ndan (KOP) ayrılarak 30 Ekim 1955’te kurulan Kıbrıs Türk Spor Teşkilatı, sporu Türkleştirme aracı olarak “cemaatin kendi arasında bir faaliyet”e indirgeyince bu defa Türkiye takımları ile maçlar organize edildi. KOP’tan ayrılınca cemaatimiz kendi başına kaldı. Rekabet sporun ruhudur, dünyadan kopamazsınız. Bu dönemde Türkiye Milli Takımı, Galatasaray, Eskişehir, Zonguldakspor, Göztepe, Kahramanmaraş gibi takımlarla maçlar yapıldı.
Mağusa’nın çocukları öldürüldü Adıyaman’da… Mağusa’nın MTG’si Türkiye Ligi’ni 4’üncü bitiren Zonguldakspor’la 2-2 berabere kaldı, birinci lig takımı Göztepe’yi 3-2 dövdü mesela!
1978’de Lefkoşa Türk Lisesi (LTL) futbol takımı Türkiye şampiyonu oldu. Finalde dövdükleri Trabzon Lisesi Trabzonspor’un altyapısıydı. Liselerarası şampiyonadan sonra dünya şampiyonası vardı. Türkiye şampiyonu LTL oldu ama İrlanda’da Dublin’de yapılan Liselerarası Dünya Şampiyonası’na Trabzon Lisesi gitti. Finalde Nijerya’ya yenilerek dünya ikincisi oldular. LTL’nin hakkını gasp etti TC Devleti, çünkü sömürge rejimi gasp rejimidir!
Türkiye “Gazze Duvarı” gibi dünya ile aramıza girmiş bir duvardır.
1978’de LTL’nin başına gelenlerin gösterdiği gibi Türkiye’nin tüm engellemelerine rağmen 1983’te KKTC kurulana kadar sporcularımız uluslararası seviyedeydiler.
1980’de İzmir’de düzenlenen 1’inci İslam Oyunları katıldığımız son uluslararası müsabakadır.
12 Eylül Cuntası tarafından 1983’te KKTC’nin kurulması ile BM Güvenlik Konseyi’nin aldığı 550 sayılı kararla ambargolar başlar. O günden sonra sporumuz “mahalle maçı” seviyesine iner!
1988’de hatır gönül için Gençler Birliği bizim TOL (Türk Ocağı Limasol) ile maç yapar. Karşılığında Gençler Birliği ve Türkiye Futbol Federasyonu FİFA tarafından cezalandırılır.
Çocuklarımız Adıyaman’a neden gitti?
Kıbrıs Cumhuriyeti’nin toprak bütünlüğünü ve anayasal birliğini garanti eden Türkiye Cumhuriyeti, 1974’te Kıbrıs Cumhuriyeti’nin topraklarının %36’sını işgal etti. İşgal ettiği topraklar üzerinde “KKTC” adında korsan bir yapı kurdu. TC’nin bu politikası sonucunda Kıbrıslı Türk toplumu dünyadan dışlandı. Buna da “ambargo ve izolasyon” dediler.
BM’nin “ambargo”sunun nedeni TC’nin işgal ve kolonizasyon politikasıdır.
Çocuklarımızın Adıyaman’da ölmesinin sebebi TC’nin 1974’ten beridir Kıbrıslı Türk toplumunu rehin tutma politikasıdır.
Çocuklarımızı yalnızca bina öldürmedi, TC’nin uluslararası hukuka inat 49 senedir sürdürdüğü Kıbrıs işgali öldürdü.
(28 Şubat 2023 tarihinde Avrupa gazetesinde yayınlanmıştır)
